Saturday, January 27, 2018
අපුරු කවි සිතිවිලි
ඉස්සර ඇම්ඩා හෙන
වලත්තයා.. හැබැයි කාටවත් කරදරයක් නැහැ....
මිනිහගේ තිබ්බ එකම වැරැද්ද නාන ලිං අස්සේ...
ගෑණු නාන තැන් අස්සේ...
ලිං පැත්තේ කැරකෙන එක... හැබැයි කාටවත්
කරදරයක් නැහැ ඇම්ඩා ගෙන්...ඇම්ඩා කවියට
දස්සයා.... දවසක් ඇම්ඩා ගෑණු නාන ලිඳක් කිට්ටුව
තිබුන කුඹුක් ගහක් උඩ ඉඳගෙන ඉන්නකොට ඇම්ඩා
අපුරු කවි සිතිවිලි පහල උනා.... මෙතන ඉඳලා ඒ
ගැන කවියෙන් අහමු.....
ගහ මුදුනේ උස අත්තක වාඩි වෙලා..
මම හිටියා ගස් දෙබලක් මැදට වෙලා...
රුව ඇති ලඳුන් තිදෙනෙක් දෙස බැළුම් හෙලා..
දුවන මුවන් දැක කුමකට නෙළු පලා....
කමලයි කුසුමා සහ ඩිංගිරි රන් මැණිකා...
දිය නාගන්න ආවා ලිඳ ලඟ පොරකා...
වෙන්නට යන විනාසය ගැන නොම සලකා...
ගස් දෙබලට මුවා උනි මගේ ඇඟ මිරිකා...
විලිසංගයක් නැහැ නොවැ මුන් තිදෙනාගේ...
සිව් බිත්තයක් මැද දඟලන මෙරු වාගේ...
හැට්ටය ලිහා එල්ලා ඇති ඇණ බාගේ...
ඇදගත් තරම දිය රෙදි ඔසරිය වාගේ.....
කමලා දෙකට නැමුනා ගෙන බාල්දිය....
රෙද්ද ටිකක් පපු මැද්දෙන් ලිහිල් විය...
ගලනා වතුර සෝදා ගෙන පිරැණු කය...
ගහ උඩ සිටිය මගේ මයිනා කෙලින් විය...
සුමනා දැම්මා රෙදි ටික කළු ගල පල්ලේ...
රෙද්ද ගසා ගත්තා ගෙන තුම්මුල්ලේ...
උස්සා ගසන විට රෙදි ටික හැම කල්ලේ..
ගස්වල තියන වළු රන් තැඹිලිද හෙල්ලේ...
මැණිකා ගත්තා ඇඟ අපුලන ගල අතට..
රෙද්ද බුරුල් කෙරුවා කමලා මැදට...
අත යන අතට වැල ගෙඩි වැනෙනා කලට...
නොබලා ඉනු කෙලෙස මේ දෑ මක්කකට...
ගාලා සුවඳ සැවැන්දරා සබන් පෙන....
උලනා කලට කලවා මැද නැමීගෙන...
පෙනෙනා තිරුවානා කැට ගැන දැකීමෙන...
කිරි ගරුඬයෙන් කල දෙව් රුව මතක් වින...
කෙල්ලක් අනෙකාගෙ තනයක් මිරිකන්නී...
අල්ලා පනල්ලේ කිතියෙන් දඟලන්නී...
මොන මොනවදෝ හිමි හිමිහිට කොඳුරන්නී...
හිනා කටින් ඇයි සතුටින් හිනැහෙන්නි....
අල්ලාගෙන රෙද්ද එක අතකින් අත නෑර
උස්සා කකුල ලිං බැම්මේ තැබු වාර..
උස්සා බාල්දිය ගස්සා ගෙන නහර....
ගැසුවා තුන් හතර සැරයක් දිය පාර...
මයිනා සැනසුනා ගහ උඩ අත මත්තේ...
තුන් වැල අතර කොස් පොලොස්ද ගැට ඇත්තේ...
මේ හැම එකට දකිනට පිංකර ඇත්තේ...
ලැබුවා නොනිම් සුව ගස් දෙබලක් මත්තේ...
සුමනා අපුලන කලට රෙදි පෙරලා ගලක...
රන් මැණිකා අතුල්ලනවා පිට බිත්තියක....
බාගෙට පැහුනු දෙල් ගෙඩි වැටෙනා ලෙසක...
දැනුනා හිතට දෙල් රස, ඇති බව නොසැක...
කෙල්ලන් තුන් දෙනා තරඟෙට නාන්නේ.....
කොයි දෙස බලා ඉන්නට හිත නැහැ දෙන්නේ...
ඇඟටම ඇළුනු දිය රෙදි හැඩ පෙනෙන්නේ....
මේ දෙස බලා හිත කොහොමද සනසන්නේ....
ගත්තා බාල්දියඇය ඉහලට ඔසවා....
හැළුවා ජල කඳක් යන්නට ඇඟ නලවා...
වතුරේ සැරට ගන්නට බැහැ තව දිරවා...
වැටුනා රෙද්ද පය පාමුල ඇඟ සොලවා...
කියනකොටම ඇම්ඩා
ක්රස්.. කරාස්... දෝබොස්.....චපාස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්......
වැටුනලු.
මෙක දැකපු කෙල්ලෙක් මෙහෙම කියනවලු
කෙල්ලන් නාන තොට ලඟ හොල්මන් මොක්කුන්...
දුර සිට බලා සැනසුනු හැටි දැක ඇම්ඩන් ...
තොට හොඳ වැඩේ ගස් උඩ නැග කර දස්කන්...
වෙදරාලට කියලා පත්තුව බැඳග ඇම්ඩන් ..
උපුටා ගැනීම - amdan katha (ඇම්ඩන් කතා) fb group
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment